robin thicke | Play That Funky Music

Van de bar naar de vloer: verjaardagsfeest in de kroeg

In het karakteristieke restaurant / café East of Eden op de hoek tegenover het Tropenmuseum vieren we een vijftigste verjaardagsfeest. Nadat de vaste gasten op de grote videoschermen Ajax hebben zien winnen, bouw ik in het ruime achtergedeelte van het restaurant mijn installatie op. Daardoor ontstaat een dansvloertje aan het einde van de bar. Die is zo lang, dat de feestvierders nog een hele poos aan het andere eind blijven hangen en kletsen terwijl ik de muziek al van achtergrond naar feestelijk draai. Funk, pop, dance, disco en op verzoek zelfs hollands komen voorbij voordat de eerste dansers tegen twaalven op de vloer verschijnen. Als ik dan Robin Thickes ‘Blurred Lines’ inzet is de danssfeer bepaald en die houdt aan totdat de muziek uit moet ter voorkoming van overlast. Ik maak er een hectische set van door funky top 40 nummers als ‘Take Back The Night’ van Justin Timberlake en ‘Vandaag’ van Bakermat af te wisselen met zomerse beats van Yolanda Be Cool en chaotische jungle van Leila K. Het is een mooi feestje waar niet alleen de genodigden van genieten!

Published by Joris on september 16, 2013 | Permalink

Robin Thicke – Blurred Lines

Voordat hij zijn eigen albums uitbracht schreef Robin Thicke al nummers voor artiesten als Christina Aguilera, Usher en Mary J. Blidge. In Nederland scoorde hij in 2003 zijn eerste eigen hit met ‘When I Get You Alone‘, waarin je de vijfde symphonie van Beethoven kan terughoren. Aanstekelijk deuntje dat het in Europa een stuk beter deed dan in Thicke’s eigen Amerika. Met zijn soul en R&B sound werd hij in de loop van het decennium toch steeds populairder in de VS, zijn ballad ‘Lost Without U‘ schopte het zelfs tot nummer 1 in de US Billboard Hot R&B/Hip-Hop Songs, iets wat vrij uniek is voor een blanke mannelijke artiest: Thicke was de eerste sinds George Michael met ‘One More Try‘ 1n 1988. Maar wat mij betreft is ‘Blurred Lines‘ zijn echte doorbraak. Een megahit wereldwijd die sinds zijn entree in de top 40 op ieder feestje wordt aangevraagd. Zodra het aanstekelijke ‘he he he he he’ klinkt gaan de heupen los en de handen in de lucht. Waar Thicke met ‘When I Get You Alone’ van een klassieker een floorfiller maakte, heeft hij met ‘Blurred Lines’ een floorfiller neergezet met de potentie een klassieker te worden!

Published by Joris on juli 2, 2013 | Permalink

Dansen tot diep in de nacht

‘Carte Blanche’ heb ik min of meer van de jarige die deze avond haar feest viert in Studio K. Als het maar dansbaar is! Dat klinkt mij natuurlijk als muziek in de oren en ook veel van de ongeveer 70 gasten, variërend van tiener tot senior, laten mij weten dat ze het prettig vinden meegenomen te worden langs verschillende stijlen en periode’s. Ik trek catchy lijnen van Black Eyed Peas tot Lykke Li en van Justin Timberlake tot Robin Thicke. Zo tussen elf en twaalf draai ik op verzoek wat disco, soul en funk, wat een groepje mensen aan het dansen krijgt die ik tot dan toe nog niet op de vloer had gezien. De jarige zelf is echter duidelijk in haar voorkeur: moderner graag! Via September ’99 van Phats ’n Small en Disco’s Revenge van Gusto gaan we vervolgens de jaren ’90, ’00 en nu door met de een na de andere house knaller. Wat te denken van Fedde LeGrand met ‘Put Your Hands Up For Detroit‘, Modjo met ‘Lady‘, ‘Drop The Pressure‘ van Mylo en ‘Epic‘ van Quintino. Via een hip-hop blok met Beyoncé, Eve, 2Pac en dr. Dre maken we het naarmate het later wordt nog veel gekker met ‘Renegade Master‘ van Wildchild, ‘Open Sesame‘ van Leila K, ‘Sexy and I know it‘ van LMFAO en ‘Keep On Dancing‘ van Perpetual Motion. Tussendoor krijg ik het nog even flink warm als ineens 1 van mijn decks uitvalt. Terwijl ik naar een oplossing zoek en dus niet kan mixen, zet ik lekker staccato een paar nummers achter elkaar die op dit tijdstip nooit hun uitwerking missen: ‘Are You Gonna Go My Way‘ van Lenny Kravitz en ‘Wonderwall‘ van Oasis geven mij de tijd om het technisch probleempje te verhelpen en via ‘Beggin’ van Madcon, dat ik vanaf mijn iPhone draai, kom ik weer helemaal terug, terwijl op de dansvloer geen seconde stilgestaan is. Als het licht tegen 3 uur aangaat wordt nog volop gedanst op The Prodigy’s ‘No Good‘ en als afsluiter draai ik, getipt door een enthousiaste gast het legendarische ‘Sky And Sand‘ van Paul Kalkbrenner. Dit was een mooi feestje!

Published by Joris on juni 23, 2013 | Permalink