Ineens verschenen ze weer in de media vorige week: Kris Kross. Ter gelegenheid van het 20 jarig bestaan van So So Def, het label van hun ontdekker Jermaine Dupri, staan ze eind februari weer als duo op het podium. Hoogtepunt van de show is dan ongetwijfeld Jump, waarmee ze in 1992 een wereldwijde hit scoorden. Deze leeftijdsgenoten van mij, toen dus een jaar of 12, bereikten in zelfs de nummer 1 in de hitparades  van 8 landen. Bij ons kwamen ze tot de 2e plek in de top 40, terwijl Rhythm Is A Dancer van Snap! stevig op nummer 1 bleef staan. Met een combinatie van het betere samplewerk, de brutale raptoon en de cutefactor van 12 en 13-jarige jongetjes met zonnebillen en eigenwijs achterstevoren gedragen spijkerbroeken veroverden zij de wereld in rap tempo. Onder andere via een van de sample leveranciers Michael Jackson, met wie ze door Europa reisden in de Dangerous tour. 

Voor mij brengt Jump steevast herinneringen naar boven aan de brugklas van de middelbare school, waar flink gesprongen werd zodra de dj Kris Kross instartte op het lentefeest. Rap en Hip Hop betekenden voor mij toen nog meer dan de prille house, waarschijnlijk onder invloed van de multiculti basisschool in Amsterdam Zuidoost waar ik net vanaf kwam! Inmiddels is dat wel anders, maar toch draai ik Jump nog regelmatig, zeker ook op de feesten. Leeftijdsgenoten hebben hun eigen feestherinneringen erbij en voor jonger publiek bewijst de luidruchtige beat nog altijd aanstekelijk te zijn.