Wat doen artsen en arts-assistenten van een ziekenhuis aan het eind van het jaar? Dansen! Vanavond in het Tolhuis in Amsterdam, waar ik ze aan het eind van hun diner wat dansbare top 40 deuntjes voorschotel. Mark Ronson, Becky G, Robin Schulz, er is genoeg aanbod. Terwijl de 40+ers koffie bestellen aan de bar laat de jongere generatie zich al snel verleiden tot een dansje op de led verlichte dansvloer. Een paar disco-knallers nodigen een groter publiek uit en via ‘Shout’ van Lulu naar ‘Jailhouse Rock’ van Elvis blijkt er uiteraard een aantal ouwe rockers onder de chirurgen te zijn. Daarna maakt het eigenlijk niet meer uit wat ik draai: de vloer staat tot diep in de nacht vol en de gasten dansen tot ze erbij neervallen. En dat is niet overdreven: een klein nadeeltje van de ledvloer is dat deze best glad kan worden in combinatie met bier. Een ander ding met bier is dat apparatuur er doorgaans niet al te goed tegen kan. Zo rond kwart voor twee kom ik daar achter, als ineens midden in een setje Tiesto, Garrix en erger de muziek stilvalt………. Aahh!! Een paar zweterige minuten resetten later knal ik de eerste track die ik op mijn scherm zie erin, het blijkt ‘Zombie’ te zijn van de Cranberries en van de nog steeds bomvolle vloer klinkt in koor ‘In Your Heaead, In Your Heaheaeahead’. Door dus maar met meezingers als ‘Wonderwall’ van Oasis en ‘Nobody’s Wife’ van Anouk. Daarna nog een potje happy hardcore en welja nadat ik per microfoon de laatste barronde heb aangekondigd nog even ‘Paradise By The Dashboard Light’ van Meatloaf. Ruim over de officiële eindtijd heen zet ik met inmiddels het licht aan als slotnummer ‘I Gotta Feeling’ van de Black Eyed Peas in. Slotnummer? Welnee, doordansen! ‘Ping Pong’ van Armin, ‘Fireball’ van Pitbull, we kunnen niet ophouden. Oh ja toch wel: als voor de tweede keer vanavond alles uitvalt. Niet door bier over de spullen dit keer – het barpersoneel heeft de stroom eraf gehaald. Tsja tot 2 uur betaald worden is tot 2 uur werken. Zit ook wat in!