Insomnia, misschien wel mijn favoriete track aller tijden, werd  door het wereldwijde publiek van Mixmag magazine onlangs verkozen tot nummer 5 van de to 50 beste dance. Staat ook zeker in mijn Dancefloor Collection, maar ik draai van Faithless toch vaker ‘God is a dj‘ omdat volgens mij een gast op een gemiddelde feestje daar enthousiaster op reageert. ‘God is a dj’ spreekt een groot publiek aan en is in Nederland ook een veel grotere hit geweest dan Insomnia. Dat ik meer herkenning zie op de dansvloer zegt vooral iets over het type feesten waar ik sta, maar op mijn eigen headphones en stereo draait meestal ander werk van Faithless.

Ik heb een levendige herinnering aan het moment dat ik de maxi single van ‘God is a dj’ kocht. Het was 1999 (jaja, Prince staat ook in mijn Dancefloor Collection) en ik danste in Odeon, waar ik in die periode vaker kwam. De dj draaide een versie die ik nog niet kende maar die zo goed was dat ik nog de volgende dag naar de Free Record Shop ging om hem te kopen. Inderdaad, daar kon je vroeger cd’s kopen, zie wikipedia voor verdere uitleg. Aangezien de track al een jaar eerder was uitgebracht verbaasde het me niet dat hij was uitverkocht maar gelukkig stond de box-set ‘The Testimony Chapter One‘ in het schap. In één klap 5 recente Faithless singles, goed voor heel wat uren muziek. De versie waar het me om ging bleek de ‘Serious Danger remix’ te zijn en tot op de dag van vandaag vind ik dat de meest dansbare uitvoering. Richard Philips, de man achter Serious Danger, maakte eind jaren ’90 naam met wat eigen producties en vooral veel remixen. Kenmerkend in meerdere van zijn tracks is wat ik wel eens de ‘stofzuiger’ bassline noem: een laag, langgerekt geluid met een ritme alsof iemand op de opening van een stofzuigerslang trommelt. Met andere woorden: dit moet je zelf horen.

Overigens wacht ik nog steeds op Chapter Two van The Testimony…