Play That Funky Music

DJ Amsterdam / Funkl & Berg live electro / 06-14234509 / Joris@PlayThatFunkyMusic.nl

Robin Thicke – Blurred Lines

robinthicke-blurredlinesVoordat hij zijn eigen albums uitbracht schreef Robin Thicke al nummers voor artiesten als Christina Aguilera, Usher en Mary J. Blidge. In Nederland scoorde hij in 2003 zijn eerste eigen hit met ‘When I Get You Alone‘, waarin je de vijfde symphonie van Beethoven kan terughoren. Aanstekelijk deuntje dat het in Europa een stuk beter deed dan in Thicke’s eigen Amerika. Met zijn soul en R&B sound werd hij in de loop van het decennium toch steeds populairder in de VS, zijn ballad ‘Lost Without U‘ schopte het zelfs tot nummer 1 in de US Billboard Hot R&B/Hip-Hop Songs, iets wat vrij uniek is voor een blanke mannelijke artiest: Thicke was de eerste sinds George Michael met ‘One More Try‘ 1n 1988. Maar wat mij betreft is ‘Blurred Lines‘ zijn echte doorbraak. Een megahit wereldwijd die sinds zijn entree in de top 40 op ieder feestje wordt aangevraagd. Zodra het aanstekelijke ‘he he he he he’ klinkt gaan de heupen los en de handen in de lucht. Waar Thicke met ‘When I Get You Alone’ van een klassieker een floorfiller maakte, heeft hij met ‘Blurred Lines’ een floorfiller neergezet met de potentie een klassieker te worden!

Lykke Li – I Follow Rivers (The Magician Remix)

artworks-000004841926-yxktof-cropToen ik begin 2012 op een bedrijfsfeestje draaide kwam er iemand naar me toe die “hoe heet dat ene liedje, iets van I will follow” wilde horen. U2 schoot eerst door m’n hoofd, maar meteen daarna dacht ik aan Lykke Li die op dat moment nèt in de top 40 stond met de Magician’s remix van ‘I follow rivers‘. Dat het een aanstekelijk deuntje was had ik toen al wel door, maar dat ik het een jaar later als een heuse floorfiller zou kunnen inzetten op elk willekeurig feest had ik niet voorzien. Dit pianootje kan je overal inmixen met dansende mensen tot gevolg. Zelfs overdag op kantoor hoor je het regelmatig in fluit-uitvoering en zie je wat hoofden gaan bewegen als ‘I follow rivers’ op de radio voorbij komt. Op feesten is het steevast een verzoeknummer, soms ook als ik het al gedraaid heb. Meestal start ik m halverwege het nummer, iets voorbij het begin van de break. Door het tempo en de anticipatie zijn mensen al ruim voor de beat weer aan het dansen. Voor een DJ altijd grappig trouwens om aansluitend ‘Sing Hallelujah‘ te draaien van Dr Alban.

Het verhaal van Lykke Li in de top 40 kende uiteindelijk een wat tragikomische afloop: ondanks de grote populariteit bleven ze steken op de tweede plaats achter de knallende zomerhit ‘Ai Se Eu Te Pego‘ van  Michel Teló om vervolgens te worden ingehaald door het Belgische Triggerfinger, dat met hun akoestische cover van I Follow Rivers wél op nummer 1 belandde. Overigens is ‘The Magician‘ een alias van de eveneens Belgische Stephen Fasano. Een stiekeme hoofdrol voor onze Zuiderburen dus!

Dan Hartman – Relight My Fire

artworks-000035198307-2ajit0-originalToen ik een tijd geleden aan een collega vroeg wat zijn favoriete nummer op de dansvloer was, zei hij vastberaden ‘Relight My Fire‘ van Dan Hartman. Daarna volgde een mooi verhaal over ervaringen uit een vroeger leven van hem (het gaat hier over een zeer veelzijdige collega), waarin hij onvoorbereid achter de draaitafels van een Rotterdamse discotheek belandde. Hij stond uit interesse bij de DJ, die even naar het toilet moest en spontaan de knoppen uit handen gaf. Een van de platen die het publiek in beweging hield en de eigenlijke DJ op afstand aan de bar was ‘Relight My Fire’. Een hit uit mijn geboortejaar en voor mijn collega sindsdien dè floorfiller waar hij ieder feest waar hij draaide succes mee had. Loleatta Holloway, van wie ik ook altijd een paar platen paraat heb, zong een deel van de lyrics en Take That scoorde in 1993 een nog grotere hit met hun cover van ‘Relight My Fire’. Inmiddels zijn we een paar decennia verder en staat Dan Hartman nog altijd garant voor beweging op de dansvloer. Niet alleen als het thema disco is, op (bijna) alle feestjes doet zich wel een moment voor waarop deze plaat zich kan bewijzen. Een vaste plek in mijn Dancefloor Collection dus!

Supermode – Tell Me Why

220px-Supermode_Tell_Me_Why_single_coverEen van de meer recente dancefloor fillers uit mijn collectie is ‘One‘ van de Swedish House Mafia. Hun kenmerkende gelaagde en gecomprimeerde synthesizers kan ik wel waarderen en de cd ‘Until One‘ is echt een feest met onder andere bewerkingen van Benny Benassi – ‘Satisfaction‘, Robin S – ‘Show Me Love‘ en Daft Punk – ‘One More Time‘. In de aanloop naar het euforische hoogtepunt van hun allerlaatste optreden als SHM op Ultra festival in Miami draaiden zij afgelopen weekend ‘Insomnia‘ van Faithless, nice! Een van de vele andere projecten waarin Axwell en Steve Angello hebben samenwegerkt is Supermode. Onder die naam remixten zij de hit ‘Smalltown Boy‘ van Bronski Beat en gebruikten daarbij de lyrics uit ‘Why‘ van hetzelfde album. Het resulteerde in ‘Tell Me Why‘, Een lekkere 80’s / new wave / synthpop vibe in een funky house jasje die het op de radio heel goed deed en de top tien haalde in de herfst van 2006. Ook al bleef landgenoot Basshunter het duo in die periode voor met zijn nummer 1 hit ‘Boten Anna‘, ‘Tell My Why’ is wat mij betreft een van de beste Zweedse danceproducties ooit!

Armand van Helden – The Funk Phenomena

36414The Witch Doctor was in 1994 een nummer dat mij tegelijkertijd irriteerde en enorm aantrok. Iets in de alarmtoeter of wat het ook is dat de hele track door herrie maakt kon ik haast niet aanhoren en toch pakte de monotone, opzwepende en dwingende house sound mij iedere keer dat ik hem hoorde. Op een gemiddeld feest zou ik ‘Witch Doctor’ niet draaien, in tegenstelling tot het funky ‘You Don’t Know Me‘ en zeker de regelrechte floorfiller ‘The Funk Phenomena‘. Toen ik dat nummer voor het eerst hoorde in 1996 wist ik al dat het een tijdloze hit zou zijn en al zeg ik het zelf, ik had gelijk ; )

The Funk Phenomena bestaat uit een aanstekelijk eenvoudige breakbeat, veel samples met funky sound en drie woorden lyrics en dat allemaal in een tempo van zo’n 127 beats per minute. Perfect om het feestpubliek even te laten bijkomen van de pompende bass-drum tijdens een house set, zonder ook maar iets van de groove te verliezen. En door het hoge ‘hand-clap’ gehalte ook prima in een disco set. Zelfs twijfelaars aan de rand van de dansvloer kunnen op dit fenomeen niet stil blijven staan. Probeer het zelf maar!

September ’99

rawPhats & Small waren na hun funky ‘Turn Around‘ zo slim om met een cover te komen van het legendarische Earth, Wind & Fire. Hun eigen nummers stelden namelijk verder weinig voor. Ik kwam daar achter toen ik het album met de semi geslaagde woordgrap ‘Now Phats what I Small music‘ als titel kocht. Een aardige verzameling van commerciële beats en synth geluidjes, maar saai! Ik probeerde het nog eens met de in hetzelfde jaar uitgerachte mix cd ‘Funky House‘. Goede tracklist, maar bij iedere overgang voorzien van hetzelfde flanger effect. Ook saai! Zo niet September ’99, dat de 70’s funk en soul door middel van samplen, filteren en comprimeren helemaal eind 90’s laat klinken. Een feest van herkenning voor meerdere generaties dus, waarop ook nog lekker kan worden meegeblèrd: ‘Ba de ya (meestal gezongen als Aaaieaa), dancing in september!’ Ik heb deze floorfiller heel wat keer ingezet tussen disco en house in, altijd met groot succes. Tip om daarna in te mixen: ‘Disco’s revenge‘ van Gusto.