Play That Funky Music

DJ Amsterdam / Funkl & Berg live electro / 06-14234509 / Joris@PlayThatFunkyMusic.nl

Feestlocatie in Amsterdam: Lab 111

Foto-feest-e1364305193470Dansen in een voormalig pathologisch laboratorium? Dat kan, heel goed zelfs. Deze feestlocatie in Amsterdam heeft veel te bieden, zowel aan spontane bezoekers (restaurant, film) als aan iedereen die een feestlocatie zoekt. Ik heb gedraaid op een feest in het souterrain, een mooie grote rechthoekige ruimte waarin allerlei opstellingen mogelijk zijn. Voor een feest uiteraard met bar, ruime dansvloer en licht- en geluidinstallatie. Door het ontbreken van ramen en de trap die je afloopt om bij de zaal te komen kun je er een beetje het clubgevoel creëren. Het geluid is uitstekend en de service van het personeel laat niets te wensen over. Een bijzondere plek buiten het centrum (kwartiertje met de tram vanaf centraal station) waar het goed eten, cultureel verantwoord film kijken en heel fijn feesten is!

Feestlocatie in Amsterdam: Gare de l’Est

Gare de l'Est, restaurant en feestloctie in Amsterdam

Afgelegen maar toch niet, zo zou ik het eiland aan de Panamalaan noemen waar je onder andere Gare de l’Est vindt. Typisch Oostelijk havengebied: woonwijk afgewisseld met historische industriële gebouwen en natuurlijk omringd door water. Er zijn meerdere horecagelegenheden te vinden, waaronder de befaamde Harbour Club. Gare de l’Est onderscheidt zich door de intieme ligging en haar prachtige terras aan een autovrij bomenlaantje. Culinair gezien zit je er goed: de recensies op Iens.nl liegen er in elk geval niet om. Daarnaast kan het gehuurd worden als restaurant én feestlocatie: de serre wordt dan ontruimd, waar een mooie receptieruimte / dansvloer ontstaat. De aanwezig dj- en geluidsinstallatie is meer dan geschikt en door het karakter van het pand is er weinig extra versiering of verlichting extra nodig voor een mooie feestsfeer. Ideaal voor bruiloften! Maar ook voor verjaardagsfeesten, recepties, bedrijfsuitjes etc. etc. Een top feestlocatie in Amsterdam!

http://www.garedelest.nl/
http://www.iens.nl/restaurant/1485/amsterdam-gare-de-lest
https://www.google.nl/maps/preview/place//@52.3690273,4.9368375,17z/data=!4m2!3m1!1s0x0:0x5317403b43953f07

Wintertijd feest aan de gracht: uur extra op de dansvloer!

Café Nassau feestVanavond gaat de wintertijd in en dat betekent een gratis uurtje langer feesten! We vieren een veertigste verjaardag in restaurant Nassau, dat voor de gelegenheid is omgebouwd tot danscafé. Een heuze dansvloer, dj-booth en discoverlichting zorgen voor de omlijsting, het vrolijke publiek en de muziek maken het feest compleet. Als ik binnenkom wordt er al lichtjes bewogen op muziek van een iPod playlist. Get Lucky van Daft Punk klinkt en niet veel later Blurred Lines van Thicke. Dat neemt lekker over! Al snel loopt de dansvloer vol wanneer ik Too Funky van George Michael draai en in die categorie nummers van Kool and the Gang, Aretha Franklin en Michael Jackson. Disco en funk slaan aan, maar ook op house wordt lekker gedanst. Eerst Robin S, Lykke Li en Moloko, wat later ook LMFAO, Showtek en Martin Garrix. Op het hoogtepunt schakel ik over naar de uitbundige hiphopplaat ‘Talk Dirty‘ van Jason Derulo, gevolgd door ‘Thrift Shop‘ van Macklemore, ‘Who’s That Girl‘ van Eve en ‘What’s My Name‘ van Snoop Dogg. Meer rap en urban kan op meer dansen rekenen en uiteindelijk laat ik dat weer over gaan in tech house en electro van nu, aangevuld met classics uit de jaren ’90. Disclosure en Leila K, UMEK en Full Intention, dit feestje zetten we moeiteloos door als de klok van 3:00 weer naar 2:00 springt. Een dansnacht om niet te vergeten!

Milk & Sugar – Let The Sunshine In

let-sunshine-in-milk-sugar-vinyl-cover-artFeelgood hippy house met garage beat… goed voor de dansvloer op ieder feest anno 2013! Wie had dat gedacht toen het Duitse DJ / producersduo Michael Kronenberger en Steffen Harding, beter bekend als Milk & Sugar, in 2003 hun carriëre een boost gaven. Na 10 jaar samenwerking onder verschillende namen, vanaf 1997 als Milk & Sugar, brengen ze dat jaar een remake uit van ‘Let The Sunshine In‘, oorspronkelijk van The 5th Dimension. Niet alleen betekent deze single hun doorbraak in Nederland, ook in de USA bereikt ‘ie de top in de hitlijsten. De jaren ’60 feelgood vibe – het origineel stamt uit 1969 – kwam voor mij helemaal tot z’n recht toen ik in 2003 bij het hoofdpodium van het Flevo Festival in het gras tussen tenten en relaxed (en uitzinnig ; ) publiek stond te dansen op de set van dj Andy Hunter. Hij draaide in de schemer van een warme maar buiige zomeravond tussen zijn trance ineens de funky house klanken van Milk & Sugar en bepaalde daarmee mijn herinnering aan het festival.

Meer dan 10 jaar na dato merk ik dat deze track nog steeds staat als een huis in een all-round party set, zowel als hoogtepunt in een funky house blok, als in overgang tussen pop en house. Ouder publiek herkent het uit hun hippy tijd, jonger publiek tript op de combinatie van funk, house en garage… een classic als je het mij vraagt!

Armand van Helden – The Funk Phenomena

36414The Witch Doctor was in 1994 een nummer dat mij tegelijkertijd irriteerde en enorm aantrok. Iets in de alarmtoeter of wat het ook is dat de hele track door herrie maakt kon ik haast niet aanhoren en toch pakte de monotone, opzwepende en dwingende house sound mij iedere keer dat ik hem hoorde. Op een gemiddeld feest zou ik ‘Witch Doctor’ niet draaien, in tegenstelling tot het funky ‘You Don’t Know Me‘ en zeker de regelrechte floorfiller ‘The Funk Phenomena‘. Toen ik dat nummer voor het eerst hoorde in 1996 wist ik al dat het een tijdloze hit zou zijn en al zeg ik het zelf, ik had gelijk ; )

The Funk Phenomena bestaat uit een aanstekelijk eenvoudige breakbeat, veel samples met funky sound en drie woorden lyrics en dat allemaal in een tempo van zo’n 127 beats per minute. Perfect om het feestpubliek even te laten bijkomen van de pompende bass-drum tijdens een house set, zonder ook maar iets van de groove te verliezen. En door het hoge ‘hand-clap’ gehalte ook prima in een disco set. Zelfs twijfelaars aan de rand van de dansvloer kunnen op dit fenomeen niet stil blijven staan. Probeer het zelf maar!

Wamdue Project – King of my Castle

Wamdue Project - King Of My Castle (Dj Martynoff Mashup)Op rustige momenten thuis staan vaak lounge / chillout compilaties op met downtempo versies van houseclassics. Dat varieert van de rustiger releases van trancelabels (de Armada Lounge serie is bijvoorbeeld een van de favorieten) tot meer algemene verzamelingen zoals ‘Acoustic dance sessions‘. Ook de cd ‘Café Mambo‘ doet het goed en natuurlijk de ‘Chillout Sessions‘ serie van Ministry of Sound. Op veel van dit soort cd’s, waaronder de twee laatsgenoemde, vind je het nummer ‘King of my Castle‘ van Wamdue Project. In tegenstelling tot allerlei chillout varianten van originele houseplaten (denk bijvoorbeeld aan de Michael Woods remix van ‘Energy 52 – Café Del Mar‘) is dit juist een origineel, waarvan de house uitvoering 2 jaar na de oorspronkelijke release bekend is geworden. House producer Roy Malone bracht ‘King Of My Castle’ in 1999 naar de clubs waarna het wereldwijd een grote hit werd. in Nederland piekte deze versie op nummer 2 in de hitlijsten in een voor mij bijzondere periode: ik was toen nog niet zo lang samen met mijn echtgenote to be en een van de eerste dingen die mij opvielen in haar kamer was natuurlijk de cd collectie – waar ik de ‘King Of My Castle’ maxi single aantrof! Ik zal niet beweren dat ik naar aanleiding van die vondst haar ten huwelijk heb gevraagd, maar het was wel mooi meegenomen ; )

In een club / dance set is de versie van Roy Malone altijd een succesnummer. De beat en bassline zijn herkenbaar en uiterst dansbaar en de groove past zowel tussen 80s, 90s, 00s als nog recentere dance.

Glitter en afrokapsels op discofeest in Zandvoortse beachclub

7p9yLSKkQCHv1NkPDKPU1DtLElFvbLtgWVYqe_o2ehEBeachclub Take Five in Zandvoort staat deze avond in het teken van de 50e verjaardag van Sonja, die er een soul, funk en discofeest van maakt. Door de variatie in leeftijd van bezoekers wordt het natuurlijk veel meer dan dat, want de hits van nu klinken ook lekker aan en op de dansvloer wordt al bewogen voordat ik overschakel naar de echte jaren ’70 en ’80 muziek. Die overschakeling werkt vervolgens fantastisch, zeker ook doordat veel gasten zich qua kleding hebben voorbereid op het discothema. We gaan los op de BeeGees, Earth Wind and Fire, Sister Sledge, Donna Summer, er komt geen eind aan deze disco aan zee, want op de momenten dat de dansvloer iets rustiger lijkt te worden draai ik er een Dan Hartman, The Trammps of Michael Zager Band in en dan vergeet men de vermoeidheid weer helemaal. Zo tegen elven bewijzen ook de nineties nog hun waarde als ik een setje funky en soulful house draai. Ook al brengt dat de meeste gasten op de been, disco is het thema en daar keer ik weer naar terug met de Weathergirls, Dolly Dots en meer dat tegenwoordig onder de noemer ‘fout’ valt. Daarna nog wat 80s punk en new wave voor de liefhebbers: Madness, Bronski Beat en Blondie vinden gretig aftrek, voordat we naar het eind van het feest gaan met als afsluiter Lost in Music van Sister Sledge. De lichten gaan aan terwijl ik zelf een rondje meedans en dat maakt ook voor mij het feest compleet!

God is a DJ

Faithless - God Is A DJ (cd cover)Insomnia, misschien wel mijn favoriete track aller tijden, werd  door het wereldwijde publiek van Mixmag magazine onlangs verkozen tot nummer 5 van de to 50 beste dance. Staat ook zeker in mijn Dancefloor Collection, maar ik draai van Faithless toch vaker ‘God is a dj‘ omdat volgens mij een gast op een gemiddelde feestje daar enthousiaster op reageert. ‘God is a dj’ spreekt een groot publiek aan en is in Nederland ook een veel grotere hit geweest dan Insomnia. Dat ik meer herkenning zie op de dansvloer zegt vooral iets over het type feesten waar ik sta, maar op mijn eigen headphones en stereo draait meestal ander werk van Faithless.

Ik heb een levendige herinnering aan het moment dat ik de maxi single van ‘God is a dj’ kocht. Het was 1999 (jaja, Prince staat ook in mijn Dancefloor Collection) en ik danste in Odeon, waar ik in die periode vaker kwam. De dj draaide een versie die ik nog niet kende maar die zo goed was dat ik nog de volgende dag naar de Free Record Shop ging om hem te kopen. Inderdaad, daar kon je vroeger cd’s kopen, zie wikipedia voor verdere uitleg. Aangezien de track al een jaar eerder was uitgebracht verbaasde het me niet dat hij was uitverkocht maar gelukkig stond de box-set ‘The Testimony Chapter One‘ in het schap. In één klap 5 recente Faithless singles, goed voor heel wat uren muziek. De versie waar het me om ging bleek de ‘Serious Danger remix’ te zijn en tot op de dag van vandaag vind ik dat de meest dansbare uitvoering. Richard Philips, de man achter Serious Danger, maakte eind jaren ’90 naam met wat eigen producties en vooral veel remixen. Kenmerkend in meerdere van zijn tracks is wat ik wel eens de ‘stofzuiger’ bassline noem: een laag, langgerekt geluid met een ritme alsof iemand op de opening van een stofzuigerslang trommelt. Met andere woorden: dit moet je zelf horen.

Overigens wacht ik nog steeds op Chapter Two van The Testimony…

Beggin’

madcon-beggin_s_1Voice of Holland ster Sandra van Nieuwland stootte onlangs nog zichzelf van de nummer 1 in de Nederlandse top 40 met haar cover van Beggin’. Het origineel is van de Amerikaanse popgroep The Four Seasons maar wij kennen het vooral in de uitvoering van Madcon, die in 2009 veel te horen was op de Nederlandse radio en het eveneens tot nummer 1 in de hitlijsten schopte. Overigens was Beggin’ van Madcon al bij het uitbrengen in 2007 een grote hit in thuisland Noorwegen. Tussen de zwaardere rockstijlen zoals Black Metal zijn in Scandinavië natuurlijk ook Soul en Funk te vinden en Madcon heeft dat bewezen met hun aanstekelijke beats, gitaren en zang. Zelf noemen ze hun stijl een retro-urban mix met invloeden van funk, soul en hip hop met elementen van reggae, latin en afro. Beggin’ past daar precies in en door de vele warme muzicale invloeden past het op allerlei manieren in een dansset. Als overgang van 70s / 80s naar nu: past perfect. Overgang van house naar hip hop, pop of zelfs rock: Beggin’ doet ’t. De herinnering die Madcon bij mij oproept is aan een verjaardagsfeest op het Amsterdamse IJburg waar ik eens draaide. Bovenaan de verzoeklijst van de jarige stond ‘ie drie keer en jawel, ik heb het nummer ook drie keer gedraaid. Hoe later op de avond hoe groter het effect op de dansvloer, dat dan weer wel. Wat ik ooit nog eens ga doen is een mix maken van Beggin’ met ‘Blind Faith’ van Chase and Status, omdat de intro’s van beide nummers mij altijd aan elkaar doen denken. Hoe dat uitpakt hoor je tzt hier terug. Om nog even terug te komen op de eerste zin van dit bericht: Sandra was niet de eerste: Phillip Phillips zong Beggin’ in het voorjaar van 2012 tijdens een live show van American Idol.

Cry (Just A Little)

Bingo Players - Cry (Just a Little)Het komt niet vaak voor dat Nederlanders bovenaan de Britse hitparade staan. De Vengaboys en 2 Unlimited, die in Nederland nu vooral op foute feesten te horen zijn, hebben dat in de jaren ’90 voor elkaar gekregen en vorig jaar lukte het Eva Simons nog in haar samenwerking met Will.i.am met het nummer ‘This is love’. Diezelfde Will.i.am werd eind januari verstoten van de eerste plaats in de UK door de Nederlandse Bingo Players. De megahit ‘Scream and shout’ van Britney Spears en Will.i.am kon niet op tegen ‘Get up (rattle)’, dat zelfs binnenkwam op nummer 1. Zelf vind ik ‘Get up’ een strakke plaat voor op de fiets of in de auto, of misschien voor in een clubset, maar ik ga er niet spontaan van dansen. Wel krijgen de Bingo Players mij – en het publiek op de dansvloer – volop in beweging met hun ‘Cry (Just a little)’ uit de zomer van 2011. Ze leenden voor ‘Cry’ tekst van Brenda Russell die er in 1988 al de hit ‘Piano in the dark’ mee scoorde en maakten er een vrolijk plaatje van dat lekker in je kop blijft zitten. Overigens werd het ruim een jaar later door Flo Rida doorgesampled in ‘I Cry’ op zijn succesvolle album ‘Wild ones’.